«Θα φύγω, θα πάω να πολεμήσω με το όπλο στο χέρι» είχε πει η θρυλική αντάρτισσα Μαρία Μπέικου όταν ήταν ακόμη ανήλικο κορίτσι και πήρε τη μεγάλη απόφαση, πλαστογραφώντας την υπογραφή των γονιών της, να φύγει με τον ΕΛΑΣ στο βουνό. Και να δώσει σκληρές μάχες, σαν παλικάρι, ρισκάροντας ακόμα και τη ζωή της προκειμένου να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της εθνικής αντίστασης.
«Σημαδεύω και πυροβολώ. Φοβάμαι», θυμάται σήμερα. Μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ) και αφού παρέδωσε κλαίγοντας το όπλο της στη Βάρκιζα, διαφεύγει με συναγωνιστές της στο... άγνωστο. Θα βρεθεί στην Τασκένδη, στην οποία βρήκαν καταφύγιο πολυάριθμοι Έλληνες αριστεροί.
Από εκεί, χάρη στην ιδιαίτερη χροιά της φωνής της, που ακόμη σήμερα, στα 85 χρόνια της, παραμένει αναλλοίωτη, η Μπέικου θα γίνει η περίφημη φωνή τού ελληνόφωνου ραδιοφωνικού σταθμού της Μόσχας «Εδώ Μόσχα». Είκοσι επτά χρόνια έζησε «χωρίς ιθαγένεια» στην ΕΣΣΔ. Μέχρι την οριστική επιστροφή στην πατρίδα, το 1976.
Την πυκνή, ηρωική αυτοβιογραφία της, από την οποία «παρελαύνουν» ο Αρης Βελουχιώτης, ο Χαρίλαος Φλωράκης, ο Ταρκόφσκι και ο Σοστακόβιτς, η Μαρία Φέρλα – Μπέικου κατάφερε να μετασχηματίσει σε ένα πολύτιμο εγχειρίδιο σύγχρονου ιστορικού αναστοχασμού. Τη γλαφυρή αυτοβιογραφία «Αφού με ρωτάτε, θα θυμηθώ» (εκδόσεις Καστανιώτη).
Στις ζωντανές σελίδες της παρακολουθούμε πώς το Μαράκι από την Ιστιαία Ευβοίας, που καταβρόχθιζε μαζί με τον αδελφό της όλα τα βιβλία, μια μανιώδης σινεφίλ -εξ ου και σπούδασε στη Μόσχα σινεμά μαζί με τον Ταρκόφσκι-, ξεχώρισε στα 18 ως καπετάνισσα στην ΧΙΙ Μεραρχία του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, αγωνιζόμενη για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τα ναζιστικά και φασιστικά στρατεύματα κατοχής. Και μετά την ήττα του ΔΣΕ κατέληξε στη Σοβιετική Ένωση, έως την επιστροφή της στην Ελλάδα. Αγκαλιά με τη στάχτη του συζύγου της, Γ. Μπέικου.
Χωρίς τη μαρτυρία της δεν θα ξέραμε, μεταξύ άλλων, ότι η «πολιτιστική κίνηση της Αθήνας ακόμη και σήμερα ωχριά μπροστά στο Καρπενήσι του καιρού εκείνου» και ότι σε αγώνα σκοποβολής κέρδισε τον Χαρίλαο Φλωράκη (γενικό γραμματέα του ΚΚΕ), με το όπλο που του παρέδωσε στην Τασκένδη. Στην προσωπική συλλογή της υπάρχουν διάφορες φωτογραφίες από τον ΕΛΑΣ και τους αγώνες της εθνικής αντίστασης, το Δημοκρατικό Στρατό, τα γυρίσματα της ταινίας τους με τον συμφοιτητή της Αντρέι Ταρκόφσκι, το αυθεντικό περιστέρι του Πικάσο, που αφιέρωσε ο Ισπανός στον σύζυγό της Γεωργούλα, το βιβλιάριό της με την αφιέρωση του Πολ Ελιάρ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου