Στις 15 Μαρτίου του 1892, ο Τζον Χούλντινγκ ίδρυσε τη Λίβερπουλ (Liverpool), μία ομάδα που έμελε να γράψει ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Οι «κόκκινοι» αυτή τη στιγμή είναι η αγγλική ομάδα με τους περισσότερους ευρωπαϊκούς τίτλους στη συλλογή της.
H Ίδρυση
Δεκατέσσερα χρόνια νωρίτερα από την Λίβερπουλ, το 1878 είχε ιδρυθεί η Έβερτον (Everton) η οποία αγωνιζόταν στο Άνφιλντ (Anfield) από το 1884. Το 1891 ο Τζον Χούλντινγκ, ιδιοκτήτης του γηπέδου, ζήτησε αύξηση του ενοικίου. Η τότε διοίκηση της Έβερτον αρνήθηκε να πληρώσει το ενοίκιο και μετακόμισε στο Γκούντισον Παρκ (Goodison Park), όπου αγωνίζεται μέχρι και σήμερα. Στο Άνφιλντ παρέμειναν μόλις 3 παίκτες της Έβερτον οι οποίοι αποτέλεσαν την βάση για να ιδρυθεί ο νέος ποδοσφαιρικός σύλλογος. Ο Χούλντινγκ διόρισε τον Τζον Μακ Κένα (John McKenna) προπονητή και αγόρασε 13 Σκωτσέζους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές οι οποίοι μαζί με τους 3 εναπομείναντες αποτέλεσαν το πρώτο ρόστερ της Λίβερπουλ. Η αρχική ονομασία της ομάδας ήταν «Everton FC and Athletic Grounds Company plc», αλλά η αγγλική ομοσπονδία αρνήθηκε να την αναγνωρίσει με αυτό το όνομα, με αποτέλεσμα να μετονομαστεί σε «Liverpool FC». Ο πρώτος αγώνας της ομάδας έγινε στην έδρα της στις 3/9/1892 εναντίον της Higher Walton και η Λίβερπουλ επικράτησε με 8-0.
Η συμμετοχή στο πρωτάθλημα
Η Λίβερπουλ έκανε αίτηση συμμετοχής στο εθνικό πρωτάθλημα η οποία όμως αρχικά απορρίφθηκε. Έτσι ξεκίνησε να παίζει στο τοπικό πρωτάθλημα του Λάνκασαϊρ. Την πρώτη χρονιά κατάκτησε το πρωτάθλημα και τη δεύτερη το κύπελλο κερδίζοντας μάλιστα στον τελικό την συμπολίτισσα Έβερτον. Μετά από αυτές τις επιτυχίες κλήθηκε στο εθνικό πρωτάθλημα. Συμμετείχε στην δεύτερη κατηγορία, στην οποία έμεινε αήττητη κερδίζοντας την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία της Αγγλίας. Το 1896 τα χρώματα της ομάδας από μπλε και άσπρο άλλαξαν σε κόκκινο και άσπρο.
Οι δύο σερί τίτλοι και η... 24χρονη ξηρασία
Μέχρι και την περίοδο 1921-22, η Λίβερπουλ δεν είχε να επιδείξει κάτι αξιόλογο αφού ο τελευταίος τίτλος της, ήταν αυτός του 1906 αλλά η δεκαετία του 1920 ήταν ένα πραγματικό όνειρο. Ο προπονητής που έφερε το πρωτάθλημα πίσω στο Άνφιλντ, ήταν ο David Ashworth, ο οποίος κατέκτησε δύο συνεχόμενους τίτλους (1921-22 και 1922-23). Στη συνέχεια ήρθαν τα πέτρινα χρόνια καθώς η Λίβερπουλ έμεινε για 24 ολόκληρα χρόνια χωρίς τίτλο.
Το πρωτάθλημα, ο Paisley και ο υποβιβασμός
Η... ξηρασία τελείωσε τη σεζόν 1946-47 με προπονητή των George Kay, ο οποίος έφερε δύο νεαρούς παίχτες, τον Billy Liddell και τον Bob Paisley ενώ με την προσθήκη του πολύ μεγάλου στράικερ Albert Stubbins ο τίτλος του πρωταθλητή Αγγλίας επιστρέφει στη Λίβερπουλ. Τρία χρόνια αργότερα ήρθε ακόμα μια επιτυχία για τους «κόκκινους» αφού με δύο γκολ των Liddell και Paisley αποκλείει στα ημιτελικά του Κυπέλλου την Έβερτον στο παραδοσιακό ντέρμπι του Μερσεϊσάιντ. Αντίπαλος στον τελικό ήταν η Αρσεναλ που κατέκτησε τον θεσμό με το αξιοσημείωτο της ιστορίας να είναι ότι στο ματς με τους «κανονιέρηδες» o Paisley τέθηκε εκτός ομάδας από το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου. Η απογοήτευση του Άγγλου από τη συμπεριφορά της ομάδας ήταν έκδηλη και σκεφτόταν πολύ σοβαρά να αποχωρήσει. Την ίδια εποχή το συμβούλιο ανακοίνωσε ότι η ομάδα δεν είναι σε θέση να προσαρμοστεί με τη νέα εποχή και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον υποβιβασμό που συνέβη το 1954 με το χειρότερο ρεκόρ στην κατηγορία.
Ο «χρυσοφόρος» Bill Shankly
Το 1959 η διοίκηση της Λίβερπουλ δίνει τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας στο θρυλικό Bill Shankly, ο οποίος ζήτησε και πήρε τον πλήρη έλεγχο των μεταγραφών. Έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα και αφού προσαρμόστηκε, αναγνώρισε το ταλέντο του προπονητικού προσωπικού που απαρτιζόταν από τους Paisley, Fagan και Bennett. Το 1962 οι «κόκκινοι» επιστρέφουν στην πρώτη κατηγορία αφού κατέκτησαν τον τίτλο της δεύτερης. Ο πρώτος στόχος υλοποιήθηκε (άνοδος) και ο αμέσως επόμενος που έθεσε ο Shankly ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Χρειάστηκαν μόλις δύο σεζόν. Το 1964 το πρωτάθλημα επέστρεψε στο μεγάλο λιμάνι της Αγγλίας ενώ την επόμενη χρονιά δοκιμαζόταν στην Ευρώπη κάτι πρωτόγνωρο για αυτήν. Η διαδρομή της στο κύπελλο πρωταθλητριών ομάδων τελείωσε νωρίς αλλά η κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας έφερε χαμόγελα στο λιμάνι. Στον τελικό του Γουέμπλεϊ η Λίβερπουλ νίκησε τη Λιντς με 2-1 αλλά o Shankly ήθελε την ευρωπαϊκή καταξίωση. Το 1965 στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων απέναντι στην Ντόρτμουντ η Λίβερπουλ δεν κατάφερε να κερδίσει έναν ευρωπαϊκό τίτλο. Την περίοδο 1965-66 κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλήματος και μετά από εφτά πέτρινα χρόνια το κατέκτησε ξανά το 1973. Την ίδια χρονιά ήρθε η πολυπόθητη καταξίωση και στην Ευρώπη με την κατάκτηση του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Την αμέσως επόμενη χρονιά επανέκτησε το κύπελλο Αγγλίας νικώντας την Νιούκαστλ (Newcastle) στον τελικό και λίγο καιρό μετά τον τελικό ο Shankly σε συνέντευξη Τύπου ανακοίνωσε ότι θα αποσυρόταν από τα προπονητικά ηνία της ομάδας. Στην ιστορία των «κόκκινων» ο Shankly κατέχει το ρεκόρ του προπονητή με τους περισσότερους αγώνες, καθώς καθοδήγησε τη Λίβερπουλ σε 783 αγώνες, την περίοδο 1959 – 1974.
Η ευρωπαϊκή καταξίωση και ο θρυλικός Bob Paisley...
Ο αντικαταστάτης του Shankly ήταν o παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Λίβερπουλ, Bob Paisley που δήλωνε τότε «Είμαι εδώ ως κατά συνθήκη προπονητής- δεν νομίζω να είμαι σε αυτή τη θέση για πολύ καιρό». Ο Paisley θα ταίριαζε απόλυτα στη διαφήμιση με την ατάκα «καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς». Ο Άγγλος στηρίχτηκε σε συστήματα του Shankly, για να μπορέσει η ομάδα να προχωρήσει. Το 1976 η Λίβερπουλ κατακτά το πρωτάθλημα αλλά και το κύπελλο ΟΥΕΦΑ (UEFA) για δεύτερη φορά. Τα καλύτερα όμως ήρθαν έναν χρόνο μετά αφού ο τίτλος πήγε και πάλι στο «Άνφιλντ» ενώ προστέθηκε στη συλλογή των «κόκκινων» και το κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Στη Ρώμη η Λίβερπουλ απέναντι στην πρωταθλήτρια Γερμανίας, Γκλάντμπαχ επικράτησε με 3-1. Το 1978 μπορεί το πρωτάθλημα να χάθηκε από την Νότιγχαμ Φόρεστ αλλά το κύπελλο Πρωταθλητριών παρέμεινε στο «Άνφιλντ» καθώς στον τελικό που πραγματοποιήθηκε στο «Γουέμπλεϊ» νίκησε την Μπριζ με 1-0 με σκόρερ τον Νταλγκλίς. Το 1981 στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Παρίσι, η Ρεάλ Μαδρίτης ηττήθηκε με 1-0, με τη Λίβερπουλ να βάζει στην τροπαιοθήκη της το τρίτο τρόπαιο πρωταθλητριών μέσα σε τέσσερα χρόνια ! Άξιο αναφοράς είναι ότι η Λίβερπουλ από το 1980 ως και το 1984 κατακτούσε συνεχώς και το League Cup.
Ο Μπομπ Πέισλι (Bob Paisley) έγινε ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου, αλλά και ένας από τους πιο πετυχημένους του Αγγλικού ποδοσφαίρου. Στα 9 χρόνια που παρέμεινε στην ομάδα (1974-1983), ο Πέισλι κατακτούσε κάθε χρονιά και κάποιον τίτλο, με εξαίρεση την πρώτη του χρονιά στην ομάδα (1974-1975) ! Με τον Πέισλι η Λίβερπουλ κατέκτησε συνολικά 6 πρωταθλήματα (1976, 1977, 1979, 1980, 1982 και 1983), 3 Κύπελλα πρωταθλητριών (1977, 1978, 1981), 1 κύπελλο UEFA (1976) και 4 φορές το Charity Shield (1976, 1979, 1980, 1982).
Το ξεκίνημα μιας νέας εποχής με τον Joe Fagan
Μετά το τέλος της συνεργασίας με τον Πέισλι, προπονητής της έγινε ο Τζόε Φάγκαν (Joe Fagan). Την σεζόν 1983-84, η ομάδα με προπονητή τον Joe Fagan κατέκτησε το πρωτάθλημα, το League Cup και το Κύπελλο Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης. Στον ευρωπαϊκό τελικό η Λίβερπουλ νίκησε την Ρόμα με πέναλτι του Άλαν Κένεντι. Την επόμενη χρονιά οι «κόκκινοι» φτάνουν και πάλι ως το τέλος έχοντας ως αντίπαλο μια άλλη ιταλική ομάδα, τη Γιουβέντους, αλλά τότε γράφτηκε ένα από τα τραγικότερα δράματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η «Κυρία» κατέκτησε το κύπελλο με ένα πέναλτι, που δεν έγινε ποτέ, του Μισέλ Πλατινί αλλά στις εξέδρες του Χέιζελ χάθηκαν 39 ζωές, κυρίως Ιταλών φιλάθλων. Μετά από αυτό το γεγονός η τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας, Μάργκαρετ Θάτσερ αποφάσισε τον αποκλεισμό όλων των αγγλικών ομάδων από τα κύπελλα Ευρώπης για πέντε χρόνια. Λόγω των γεγονότων στο Βέλγιο αποσύρθηκε ο Fagan από προπονητής και πήγε σε άλλο πόστο με τον Νταλγκλίς να είναι παίκτης- προπονητής. Ο Νταλγκλίς κατάφερε την περίοδο 1985-86 να κάνει το νταμπλ ενώ ένας ακόμα τίτλος ήρθε το 1988.
Το τελευταίο πρωτάθλημα...
Σιγά-σιγά η τραγωδία του Χέιζελ ξεχνιόταν αλλά θα ερχόταν μία νέα μεγαλύτερη τραγωδία. Το 1989 στο γήπεδο Χίλσμπορο του Σέφιλντ, κατά τη διάρκεια του ημιτελικού του κυπέλλου Αγγλίας, σκοτώθηκαν 96 φίλοι της Λίβερπουλ. Αυτή η τραγωδία ήταν από τις μεγαλύτερες που βίωσε το σύγχρονο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Παρόλα αυτά η ομάδα ξεπέρασε και αυτό το σοκ και κατέκτησε το κύπελλο Αγγλίας. Ο Νταλγκλίς χάρισε το τελευταίο πρωτάθλημα στην Λίβερπουλ μέχρι σήμερα την περίοδο 1989- 90. Η αποχώρησή του το 1991 ήταν μία μεγάλη έκπληξη για τους παράγοντες της ομάδας.
Η σύγχρονη ιστορία...
Η καλύτερη χρονιά της ομάδας τα τελευταία χρόνια ήταν με προπονητή τον Ουγιέ με την κατάκτηση τριών τίτλων μέσα σε μία χρονιά. Ο πρώτος ήρθε τον Φεβρουάριο του 2001 στον τελικό του Λιγκ Καπ με αντίπαλο τη Μπέμιγχαμ και επικράτηση στα πέναλτι. Στη συνέχεια ήρθε και η κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας απέναντι στην Άρσεναλ ενώ τέσσερις μέρες μετά η Λίβερπουλ πήγε στο Ντόρτμουνντ για να αντιμετωπίσει στον τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την Αλαβές και επικράτησε με 5-4, σε έναν από τους καλύτερους τελικούς όλων των εποχών. Η χρονιά ολοκληρώθηκε με την 3η θέση στη Πρέμιερ Λιγκ. Το 2004 προπονητής της Λίβερπουλ έγινε ο Ράφα Μπενίτεθ. Το 2005 στον τελικό της Κωνσταντινούπολης, η κόκκινη αρμάδα έχανε από τη Μίλαν με 3-0 αλλά κατάφερε να ισοφαρίσει και να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ (Champions League) στη διαδικασία των πέναλτι..
Οι τραγωδίες
Η ομάδα του Λάνκασαϊρ έχει συνδεθεί με δύο από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Η πρώτη έγινε στις 29 Μαΐου του 1985 όταν ο τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών μεταξύ της Λίβερπουλ και της Γιουβέντους στο «Χέιζελ» (Heysel Stadium) εξελίχθηκε σε μία τραγωδία άνευ προηγουμένου. 39 οπαδοί βρήκαν φρικτό θάνατο και εκατοντάδες τραυματίστηκαν.
Η δεύτερη έγινε στο «Χίλσμπορο» (Hillsborough) στις 15 Απριλίου 1989 στο μεγάλο ημιτελικό του κυπέλλου Αγγλίας με τη Νότιγχαμ Φόρεστ (Nottingham Forest) στο Γήπεδο της Σέφιλντ (Sheffield Wednesday F.C.) όπου 96 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 766 τραυματίστηκαν.
Ο Ύμνος
Ο ύμνος της Λίβερπουλ, με τίτλο «You'll Never Walk Alone» θεωρείται ένα από τα πιο γνωστά ποδοσφαιρικά τραγούδια στον κόσμο και έχει συνδεθεί άμεσα με τα 96 θύματα του Χίλσμπορο. Βέβαια, την πατρότητα αυτού του τραγουδιού διεκδικούν και αρκετοί φίλαθλοι άλλων ομάδων, όπως αυτοί της Σέλτικ και της Φούλαμ, όμως χωρίς αμφιβολία είναι το τραγούδι που έχει ταυτιστεί, πλέον, με τη Λίβερπουλ. Πρόκειται για ένα τραγούδι, που πρωτoακούστηκε στο μιούζικαλ «Carousel», που έγινε χιτ από το Τζέρι Μάρσντεν και τους «Pacemakers» από το Λίβερπουλ και που από την δεκαετία του '60 αποτελεί το τραγούδι-σύμβολο για το Ανφιλντ.
You'll Never Walk Alone
When you walk through a storm
Hold your head up high,
And don't be afraid of the dark.
At the end of a storm,
There's a golden sky,
And the sweet silver song of a lark.
Walk on through the wind, Walk on through the rain,
Though your dreams be tossed and blown...
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone... You'll never walk alone.
Walk on, walk on, with hope in your heart,
And you'll never walk alone...
You'll never walk alone.
Τα ρεκόρ
Ρεκόρ Προσέλευσης Θεατών : 61,905 με Γουλβς Wolves, 4ος γύρος Κυπέλου στις 2-2-1952
Ρεκόρ νίκης σε αγώνα Πρωταθλήματος : 10-1 με Ρόδεραμ, Β Κατηγορία στις 18-2-1896
Ρεκόρ νίκης σε διοργάνωση κυπέλου : 11-0 με Στρόμσγκοντσετ, Κύπελλο κυπελλούχων, 1ος γύρος, 1ο παιχνίδι στις 7-9-1974
Περισσότερα γκολ σε μία σεζόν : 106, Β Κατηγορία το 1895-96
Περισσότερα γκολ πρωταθλήματος από παίκτη σε μία σεζόν : 41, R. Hunt το 1961-62
Περισσότερα γκολ πρωταθλήματος από παίκτη σε σύνολο : 245, R. Hunt από το 1959 μέχρι το 1969
Περισσότερες συμμετοχές στο πρωτάθλημα : 640 I. Callaghan από το 1960 μέχρι το 1978
Οι Τίτλοι
• Πρέμιερ Λιγκ (18)
1901, 1906, 1922, 1923, 1947, 1964, 1966, 1973, 1976, 1977, 1979, 1980, 1982, 1983, 1984, 1986, 1988, 1990
• Β' Κατηγορία Αγγλίας (4)
1894, 1896, 1905, 1962
• Λανκασάιρ Λίγκ (1)
1893
• Champions League (5)
1977 3-1 εναντίον της Borussia Monchengladbach
1978 1-0 εναντίον της Club Brugge
1981 1-0 εναντίον της Real Madrid
1984 1-1 (4-2 στα πέναλτι) εναντίον της AS Roma
2005 3-3 (3-2 στα πέναλτι) εναντίον της AC Milan
• Κύπελλα UEFA (3)
1973, 1976, 2001
• Κύπελλα Αγγλίας - FA CUP (7)
1965, 1974, 1986, 1989, 1992, 2001, 2006
• Λιγκ Καπ Αγγλίας (7)
1981, 1982, 1983, 1984, 1995, 2001, 2003
• Σούπερ Καπ (14)
1964, 1965, 1966, 1974, 1976, 1977, 1979, 1980, 1982, 1986, 1988, 1989, 1990, 2001
• Ευρωπαικά Σούπερ Καπ (3)
1977, 2001, 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου